Uitgangspunt bij een turboverdeling is dat echtgenoten gehuwd zijn in gemeenschap van goederen in combinatie met een vruchtgebruik testament. Het voordeel van een turboverdeling is dat de waardestijging van bijvoorbeeld een woning direct bij de kinderen zit. Uiteraard worden alleen goederen waarvan een waardestijging is te verwachten in de nalatenschap geschoven. Door het vruchtgebruik blijft de langstlevende echtgenoot het genot hebben van deze goederen.
Zodra er meer in de nalatenschap geschoven wordt dan de helft van de huwelijksgemeenschap, ontstaat er een vordering van de andere echtgenoot op de nalatenschap wegen onderbedeling (hierna: onderbedelingsvordering). De vraag is of het genot van de langstlevende alsnog belast wordt bij het overlijden van de andere echtgenoot. De Hoge Raad heeft geoordeeld dat, dat niet het geval is bij een turboverdeling.
Het is niet prettig als er een rente vergoed dient te worden op de onderbedelingsvordering. Dit zorgt ervoor dat de erfenis van de langstlevende echtgenoot vergroot wordt door de rente inkomsten. Het niet vergoeden van een rente zorgt weer voor een schenking >>>. Partijen dienen dus een zakelijke rente overeen te komen of de oplossing te zoeken binnen het vruchtgebruik.